گفتگو با كارگر شهرداری كه با بازگرداندن پانصد میلیون پول و جواهرات، خبرساز شد
به گزارش یاری کالا روزنامه خراسا ن نوشت: خبر پاکدستی یکی از کارگران زحمتکش شهرداری موسیان استان ایلام اخیرا در فضای مجازی پربازدید شده است.
سلیمان رحمتی، راننده 58 ساله خدمات شهری شهرداری حین انجام وظیفه با پیداکردن یک کیف حاوی پول، جواهرات و کارت های بانکی به ارزش 500 میلیون تومان و برگرداندن آن به صاحب سالخورده اش که از میهمانان شهرشان هم بود، در بین اهالی موسیان فراتر از سفیر پاکیزگی ظاهر شد و علیرغم مشکلات اقتصادی فراوان و خودروی شخصی اش که ماه ها به دلیل تصادف در تعمیرگاه خاک می خورد و قادر به پرداخت هزینه تعمیرش نبود، رسم امانتداری را به جا آورد و حتی حاضر به قبول هدیه از صاحب کیف هم نشد. در مینی پرونده امروز با رحمتی گپی زدیم تا ماجرای پیداکردن کیف را برایمان روایت کند. کیف پر از طلا را در گوشه خیابان پیدا کردم رحمتی ماجرای یافتن کیف مملو از پول و جواهرات را این طور روایت می کند: «20 سال است در شهر مرزی موسیان بعنوان راننده خدمات شهری شهرداری مشغول کارم. یک روز تعطیل همراه عده ای از پاکبانان عزیز مشغول کار بودیم و من هم با خودروی زباله در حال رانندگی بودم که از آینه، چشمم به یک کیف در کنار خیابان افتاد. با خودم گفتم حتما داخلش چیزی هست، چون خیلی تمیز و نو بود. حتی یک نفر هم از آن جا رد شد اما تعجب کردم چطور متوجه کیف نشد؟ پایین آمدم و یک لحظه کیف را باز کردم و دیدم حاوی مقداری پول و مدارک است. بعد با مسئول مان تماس گرفتم و قضیه را برایش تعریف کردم. گفتم می روم منزل و اگر کسی دنبال کیف می گشت، خبرم کنید. حین بازگشت به منزل داخل کیف را با دقت نگاه کردم که دو عدد کارت عابربانک با رمزهایش، مقدار زیادی وجه نقد و همینطور طلا و جواهرات گران قیمت داشت. وارد خانه که شدم دخترم گفت این کیف زنانه چیست؟ ماجرا را که تعریف کردم، همسرم گفت بده تا امانت نگه دارم و شما هم صاحبش را پیدا کن، ما باید خودمان را جای صاحبش بگذاریم.» گفتم میلیاردی هم که باشد، مال صاحبش است «حتی دوست نداشتم پول ها را بشمارم». رحمتی با این مقدمه از ثابت قدمی اش در امانتداری می گوید: «بالاخره پول است و آدم موقع شمارش وسوسه می شود. حتی همسرم طلاها را سریع جمع کرد و گفت یک جا پنهان شان می کنم تا صاحبش پیدا شود. به نظر من انسانی که برای خدا کار کند، دیگر وسوسه نمی گردد و روی تصمیم درست و صحیحش پافشاری می کند. هیچگاه چنین فکری به سراغم نیامد که پول ها را برای خودم بردارم. گفتم میلیاردی هم که باشد، مال صاحبش است. حتی فرزندانم هم چنین درخواستی نداشتند. پدر و مادری که عمل شان درست باشد، فرزندانشان هم همان راه را می روند.» ارزش پول ها و جواهرات 500 میلیون تومان بود کارگر زحمتکش شهرداری موسیان به نحوه پیداکردن صاحب کیف طلا و جواهرات و بازگرداندن امانتی این طور اشاره می کند: «خودم تلفن همراه ساده ای دارم و به دوستان و همکاران سپردم تا در فضای مجازی اطلاعیه دهند که یک کیف پیدا شده و با دادن مشخصات تحویل بگیرند. با کسی هم درباره محتویات کیف صحبتی نکردم و فقط گفتم اطلاع دهید تا صاحبش پیدا شود. پس از چند روز پسرم گفت انگار یک نفر در کانال تلگرامی «موسیان خبر» شماره تلفن داده است. تماس که گرفتم، مسئول اطلاع رسانی کانال گفت گویا این کیف متعلق به یک مسافر عرب است. زمانی هم که با مسافر تماس گرفتم با شنیدن خبر، شادی زیادی کردند. به منزلم که آمدند همان اول کیف را نشان شان ندادم و از مشخصات و محتویاتش سوال کردم. پس از دادن مشخصات صحیح، امانتی را تحویلشان دادم. صاحبش گفت پول نقد، جواهرات و موجودی کارت های عابربانک مجموعا 500 میلیون است. در ضمن اهل شادگان خوزستان و میهمان شهر ما بودند. آن طور که برایم تعریف کردند یک سگ هار به یک نفرشان حمله کرده و زمانی که برای درمان به خانه بهداشت موسیان می آیند، صاحب کیف دستپاچه می شود و کیف از دستش می افتد. خوشحالم از این که توانستم دل میهمانان شهرمان را شاد کنم.» مژدگانی صاحب کیف را قبول نکردیم «صاحب امانتی اصرار داشت تا به خودم، همسر و فرزندانم مژدگانی و هدیه دهد اما هیچ کدام مان قبول نکردیم.» رحمتی با این مقدمه ادامه می دهد: «ما فقط به خاطر رضای خدا این کار را کردیم. صاحب پول که خانم سالمندی بود حتی از طلا و جواهرات هم تعارف مان کرد که ما قبول نکردیم. پیرزن از شادمانی زیاد، اشک از چشمانش جاری شد و گفت این طلاها تمام سرمایه زندگی ام هست که از قدیم نگهداری شان می کنم. همسرم را بوسید و گفت خدایا شکرت تمام زندگی ام دست خانواده شریفی افتاد که حاضر نیستند حتی هدیه و مژدگانی قبول کنند. به آن مادر گفتم وظیفه دینی مان را انجام دادیم. خیلی خوشحالم که دل پیرزن را شاد کردم و خدا را شاکرم که توفیق داد رسم امانتداری را به جا آوریم.» رحمتی که آوازه پاکدستی اش در شهر پیچیده، درباره واکنش و بازخورد مسؤلان شهرشان هم می گوید: « فرماندار، شهردار و بخشدار شهرمان از من تشکر و تقدیر کردند. شهردارمان، آقای رحیمی بسیار فرد خوبی است و حتی بنده خدا یک کارت هدیه 500 هزارتومانی به من اهدا کرد که همان را هم از جیب خودش هزینه کرده بود و اصلا راضی به این کارش نبودم.» تمام زندگی ام یک پراید بود که واژگون شد رحمتی صحبت هایش را این طور به پایان می رساند: «تمام زندگی ام، یک پراید بود که پسرم حدود سه ماه پیش با آن تصادف کرد و خودرو کاملا واژگون شد. خدا را شکر که پسرم آسیب زیادی ندید. تمام درها، اتاقک، بدنه و جلوبندی پراید صدمه دید. حقیقتش چون بودجه زیادی نداشتم، سه ماهی هست که خودرو در تعمیرگاه افتاده و 35 میلیون هزینه تعمیرش می شود. از قطعه فروش قرض کردم تا بتوانم یواش یواش تعمیرش کنم تا زیر پای بچه ها باشد و بی وسیله نمانند. بعضی ها گفتند با این همه گرفتاری چرا پولی که پیدا کردی را تحویل صاحبش دادی و خرج مشکلات خودت نکردی؟ به آنها گفتم این حرف ها چیست؟ مگر می شود مال مردم را برای خودم خرج کنم؟ خدا را شکر می کنم که با وجود تمام مشکلات امانت مردم را پس دادم. زمانی که می خواهم برای رضای خدا کار کنم اما وسوسه شوم، فکر نکنم دیگر مسلمان باشم. فقط خدا را شکر می کنم پسرم سالم می باشد و انگار که دنیا را به من دادند. حقوقم هم ماهی سه میلیون تومان است اما هنوز عیدی سال گذشته و سال جاری مان را پرداخت نکرده اند. با این همه توکلم به خداست. خداوند هیچ وقت بندگانش را در سختی و فشار نمی گذارد.» 2323
منبع: یاری كالا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب