هشدار اطلاعات درباره كاهش ناگهانی قیمت ها
تخلیه هیجانات روانی انباشته در بازارهای داخلی ارز، طلا، سكه، خودرو و سایر سرمایه های واسطه ای كه این روزها به سبب شكست جناح جمهوری خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریكا شروع شده، بااینكه برای اقتصاد ایران مطلوب و امیدواركننده است اما توقع آفرینی كاذب از نتایج به دست آمده و گره زدن مسیر آینده اقتصاد ایران به حركت جناح پیروز در كشوری دیگر، نه فقط اشتباه بلكه خطرناك تر از تحریم های تجاری است.
به گزارش یاری کالا به نقل از ایسنا، کامران نرجه در ادامه یادداشت خود در روزنامه «اطلاعات» نوشت: ۶ سال پیش هم هنگامی که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بعد از سال ها تلاش دیپلماتیک و رایزنی های سیاسی میان ایران با اعضای گروه ۱+۵ به امضا رسید، شماری از کارشناسان داخلی (عامداً یا سهواً) از تریبون های مختلف رسانه ای چنان وانمود کردند که با امضای این سند تمامی مشکلات صنعتی و تجاری کشور یک دفعه برطرف خواهد شد و سیل سرمایه گذاری خارجی برای نجات اقتصاد ایران روانه می شود.
آنها با اغراق در آثار توافقات دیپلماتیک روی روابط اقتصادی ایران، چنان وانمود کردند که ضعف نظام پولی و بانکی، ناکارآمدی سیاست های تجاری و صنعتی، رشد بیکاری و عقب ماندگی های فناورانه در تولید ملی بزودی برطرف خواهد شد و بلافاصله شاهد رونق تولید و توسعه صادرات در کشور خواهیم بود.
امضای برجام بااینکه برای کمک به بهبود اقتصاد تحریم شده ایران کاملا لازم و ضروری بود ولی هیچ گاه شرط کافی برای اختتام معضلات اقتصادی نبود برای اینکه عمده مشکلات اقتصادی ایران ناشی از ناکارآمدی سیاست های داخلی است و نسخه شفادهنده آنرا هم فقط باید در تغییر در مقررات و مدیریت های غلط گذشته جست.
در سایه این توقع آفرینی ها و انتظارات بیجا، هنگامی که مشکلات ساختاری اقتصاد داخلی، قدرت اثرگذاری توافقات بین المللی را برای گشایش در روابط صنعتی و تجاری ایران کم کرد، همان مدافعان سینه چاک به مخالفان برجام تبدیل شدند و کاسه ناکارآمدی ها را بر سر امضاکنندگان برجام شکستند.
اینک هم با بیان نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بنظر می رسد همان تفکر توقع آفرین و منحرف کننده که قبلا با هدف کاهش اعتبار و تضعیف برجام رواج یافته بود، باردیگر به شکلی دیگر در عرصه داخلی فعال شده تا یکبار دیگر نظام اجرائی کشور را از اصلاح سیاست های غلط اقتصادی غافل کند.
اخباری که این روزها از کاهش قیمت ارز و طلا در بازار داخلی به گوش می رسد و در بعضی رسانه ها بیش از اندازه واقعی بزرگ نمایی می شوند، زمانی ادامه دار و مؤثر خواهند بود که قوانین ناکارآمد صنعتی و تجاری بازبینی شده و بستر سرمایه گذاری داخلی و خارجی در تولید ملی برقرار شود. در غیر این صورت نقدینگی سرگردان باردیگر به پناهگاه قبلی خود بازمی گردد و زمینه تضعیف بیشتر ارزش پول ملی را فراهم می آورد.
فراموش نکنیم ۶ سال پیش همزمان با امضای برجام، نتیجه سفر ۱۸۰ هیأت بلندپایه تجاری و صنعتی از ۵۲ کشور به تهران نه به سبب تشدید باردیگر تحریم های ظالمانه آمریکا بلکه به جهت فراهم نبودن بستر سرمایه گذاری خارجی در ایران عقیم ماند.
اکنون هم برای جلوگیری از تکرار اشتباه قبلی، باید واقع بین بود و کاهش ورود نقدینگی سرگردان به بازارهای واسطه گری را فقط مدیون پیروزی یک جناح سیاسی در کشوری دیگر ندانست. باید پذیرفت که هیچ تضمینی وجود ندارد که دولت پیش روی آمریکا فشارهای تحریمی مقابل ایران را (حداقل در کوتاه مدت) برطرف کرده یا کم کند.
دموکرات ها نیز موقعیتی که دولت قبلی این کشور از تشدید تحریم های ایران کسب کرده، بسادگی از دست نخواهند داد و شاید برای کاهش تحریم های تجاری ایران مطالباتی فراتر از جمهوری خواهان مطرح کنند. بنا بر این دل بستن به انتها مشکلات اقتصاد ایران با روی کارآمدن دولت جدید آمریکا و توقع آفرینی بیجا از اتفاقات اخیر در کاخ سفید، برای نجات تولید ملی عبث و بیهوده است.
مادامی که اقتصاد ایران به داشته های خود اتکا نکند و برای حراست از سرمایه و نیروی انسانی داخلی گام برندارد، نمی توان به مُسکن هایی زودگذر، آن هم با منشاء خارجی امیدوار بود.
منابع طبیعی و ذخایر خداداد، نیروی کار جوان و ارزان قیمت، انرژی فراوان و متنوع به همراه دانش تخصصی پیشرو در حوزه های مختلف صنعتی ایران چنانچه با سیاست گذاری مناسب مورد حمایت قرار گیرند، قابلیت بی اثرکردن هرگونه تحریم خارجی را خواهند داشت و نیازی به نگاه به بیرون نیست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب